Eze 13 | PesOV | STEP | و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت:

Ezekiel 13

1 و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت:

2 «ایپسر انسانبهضدّ انبیایاسرائیلكهنبوّتمینمایند، نبوّتنما. و بهآنانیكهاز افكار خود نبوّتمیكنند، بگو كلامخداوند را بشنوید! 3 خداوند یهوهچنینمیگوید: وایبر انبیاء احمقكهتابعروحخویشمیباشند و هیچندیدهاند. 4 «ایاسرائیلانبیایتو مانند روباهاندر خرابهها بودهاند. 5 شما بهرخنهها برنیامدید و دیوار را برایخانداناسرائیلتعمیر نكردید تا ایشاندر روز خداوند بهجنگبتوانند ایستاد. 6 رؤیایباطلو غیبگوییكاذبمیبینند و میگویند: خداوند میفرماید، با آنكهخداوند ایشانرا نفرستادهاستو مردمانرا امیدوار میسازند بهاینكهكلامثابتخواهد شد. 7 آیا رؤیایباطلندیدید و غیبگوییكاذبرا ذكر نكردید چونكهگفتید خداوند میفرماید با آنكهمنتكلّمننمودم؟»

8 بنابراینخداوند یهوهچنینمیفرماید: «چونكهسخنباطلگفتید و رؤیایكاذبدیدید، اینكخداوند یهوهمیفرماید منبهضدّ شما خواهمبود.

9 پسدستمنبر انبیاییكهرؤیایباطلدیدند و غیبگوییكاذبكردند، دراز خواهد شد و ایشاندر مجلسقوممنداخلنخواهند شد و در دفتر خانداناسرائیلثبتنخواهند گردید و بهزمیناسرائیلوارد نخواهند گشتو شما خواهید دانستكهمنخداوند یهوه میباشم.

10 و از اینجهتكهقوممرا گمراهكرده، گفتند كهسلامتیاستدر حینیكهسلامتینبود و یكیاز ایشاندیوار را بنا نمود و سایرینآنرا بهگِلِ ملاطمالیدند. 11 پسبهآنانیكهگِلِ ملاطرا مالیدند بگو كهآنخواهد افتاد. بارانسیالخواهد بارید و شما ایتگرگهایسختخواهید آمد و باد شدید آنرا خواهد شكافت. 12 و هانچوندیوار بیفتد، آیا شما را نخواهند گفت: كجا استآناندودیكهبهآناندود گردید؟»

13 لهذا خداوند یهوهچنینمیگوید: «منآنرا بهباد شدید در غضبخود خواهمشكافتو بارانسیالدر خشممنخواهد بارید و تگرگهایسختبرایفانیساختنآندر غیظمنخواهد آمد. 14 و آندیوار را كهشما بهگِلِ ملاطاندود كردید منهدمنموده، بهزمینیكسانخواهمساختو پیآنمنكشفخواهد شد. و چونآنبیفتد شما در میانشهلاكخواهید شد و خواهید دانستكهمنیهوههستم. 15 پسچونخشمخود را بر دیوار و بر آنانیكهآنرا بهگِلِ ملاطاندود كردند بهاتمامرسانیدهباشم، آنگاهبهشما خواهمگفت: دیوار نیستشدهو آنانیكهآنرا اندود كردند نابود گشتهاند.

16 یعنیانبیایاسرائیلكهدربارهاورشلیمنبوّتمینمایند و برایشرؤیایسلامتیرا میبینند با آنكهخداوند یهوهمیگوید كهسلامتینیست.

17 و تو ایپسر انساننظر خود را بر دخترانقومخویشكهاز افكار خود نبوّتمینمایند بدار و بر ایشاننبوّتنما، 18 و بگو خداوند یهوهچنینمیفرماید: وایبر آنانیكهبالشها برایمفصلهر بازوییمیدوزند و مندیلها برایسر هر قامتیمیسازندتا جانها را صید كنند! آیا جانهایقوممرا صید خواهید كرد و جانهایخود را زندهنگاهخواهید داشت؟ 19 و مرا در میانقوممنبرایمُشتِ جوییو لقمهنانیبیحرمتمیكنید چونكهبهقوممنكهبهدروغشما گوشمیگیرند دروغگفته، جانهاییرا كهمستوجبموتنیستند میكشید و جانهاییرا كهمستحقّ حیاتنمیباشند زندهنگاهمیدارید.

20 لهذا خداوند یهوهچنینمیگوید: اینكمنبهضدّ بالشهایشما هستمكهبهواسطهآنها جانها را مثلمرغانصید میكنید. و آنها را از بازوهایشما خواهمدرید و كسانیرا كهجانهایایشانرا مثلمرغانصید میكنید، رهاییخواهمداد. 21 و مندیلهایشما را خواهمدرید و قومخود را از دستشما خواهمرهانید و دیگر در دستشما نخواهند بود تا ایشانرا صید كنید پسخواهید دانستكهمنیهوههستم. 22 چونكهشما بهدروغِ خود، دلمرد عادلرا كهمنمحزوننساختم، محزونساختهاید و دستهایمرد شریر را تقویتدادهاید تا از رفتار قبیحخود بازگشتننماید و زندهنشود. 23 لهذا بار دیگر رؤیایباطلنخواهید دید و غیبگویینخواهید نمود. و چونقومخود را از دستشما رهاییدهم، آنگاهخواهید دانستكهمنیهوهمیباشم.»